İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanbiken isminin anlamı: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike. Hanbiken ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Hanbiken İsminin Anlamı Nedir? Hanbiken İsminin AnaliziHanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Hani: Mutlu, mutlu, sevinç
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Ruken: Güler yüzlü, yüzü gülen.
Hanbike: Hükümdar karısı.
Hansa: Kuğu.
Beken: Dayanıklı, güçlü.
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Hankız: Hükümdar kızı.
Hanım: Soylu kadın, bayan
Handan: Gülen, şen
Terken: 1. Kraliçe. 2. Güzel kız. 3. Bir tür ok.
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Hannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Hanna: Tanrı'nın Grace
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Ülken: "Senin yurdun, senin vatanın" anlamında kullanılan bir ad.
Daldiken: Ağaç yetiştiren kimse.
Hananiah: Yahve kefaret
Babken: Bige baba
Demirbüken: Demiri bükecek güçte olan kimse.
Draken: ejderha
Göken: 1. Yeşillik. 2. Bir tür mantar. bk. Göğen
Eken: Toprakla uğraşan kimse.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
Köken: 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.
Bayülken: Yüce, yüksek, ulu zengin kişi.
Ereken: Erkenden ekim yapan kimse.
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Hannibal: Değerli
Diken: Kimi bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve kimi hayvanların derisinde bulunan sert, sivri çıkıntı.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden.
Hanzala: Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. Uhud şavaşında şehit olmuştur. Hanzala hazretleri henüz yeni evlendiği günün gecesi, Uhud harbi haberini alır almaz boy abdesti alma fırsatını bulmadan Uhuda gitmek üzere hemen sahâbenin arkasından koşmaya başlamış ve eshâbının arasına katılmıştır. Uhud Savaşı´nda şehit olmuştur.
Hananel: Tanrı'nın uzlaştırılması
Jaken: Bilge
Ötüken: 1. Oğuz Destanı´nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Hansoy: Han soyundan gelen kimse.
Yönetken: 1. Yönetme yeteneği olan, becekli. 2. Düzenli, tertipli.