İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Günnaz isminin anlamı: Nazlı güzel. Günnaz ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Günnaz İsminin Anlamı Nedir? Günnaz İsminin AnaliziGülinaz: Naz yapan güzel.
Sunaz: Su gibi temiz, saf ve nazlı kız. Su ve Naz isimlerinin birleşmesi ile oluşan bir isim. Bkz: Su ve Naz
Sevnaz: "Nazlanarak sev" anlamında kullanılan bir ad.
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Ceylinaz: İnternette “Cennetin kapısındaki görevli melek” anlamına geldiği geçmektedir ancak bu anlam kesinlikle yanlıştır.Böyle bir kelime ve anlam yoktur, tamamen uydurmadır. “Ceylinaz” kelimesi Kur’an-ı Kerim’de ve hadislerde geçmez. Böyle bir kelime Türkçe, Arapça ve Farsça sözlüklerde de bulunmamaktadır. Sadece zooloji biliminde Arapça olarak ceyl kelimesinin yengeç anlamı vardır. Arapça’da “cyl harflerinden oluşan ve ciyl diye okunan bir kelime vardır. ciyl kelimesinin anlamı ise topluluk, kavim, millet, zümre, nesil ve batın anlamlarına gelmektedir
Şevkinaz: Nazlı ve neşeli.
Güneş: Kendi sistemi içindeki gezegenlere ısı ışık veren gök cismi
Güngör: İyi günler yaşa anlamında
Sernaz: Çok nazlı .
Elanaz: Ela gözlü, cilveli, nazlı güzel. Ela ve Naz isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan bir isim. Bkz: Ela ve Naz
Sevginaz: Sevmekte nazlanan kimse.
Güneşhanım: Güneş gibi parlak ve güzel olan kadın.
Gün: Gündüz vakti / Aydınlık
Şehnaz: Doğu müziğinde bir makam / Çok nazlı
Naz: Kendini beğendirmek amacıyla yapılan davranış
Şahnaz: Çok nazlı.
Gündal: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan genç.
Hükminaz: Nazlı, edalı.
Güney: "Dört ana yönden biri, Kuzey kutbuna karşı olan
Çeşminaz: Nazlı, baygın bakışlı göz.
Günsili: Temiz, iffetli, namuslu kimse.
Mihrinaz: Çok nazlı güzel.
Günal: Gün al yaşa, kızıl renkli güneş
Yağmanaz: Gönülleri çalan, yağma eden güzel.
Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.
Günsu: Saf, dürüst ve temiz kimse.
Hürnaz: Nazlanmakta özgür olan.
Verdinaz: Nazlanan güzel.
Günay: Aydınlık gün / Güney-Cenup
Şehrinaz: Türk müziğinin en eski makamlarından biri.
Şekernaz: Çok nazlanan güzel.
Günel: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan.
Güngül: Güneş gibi parlak gül.
Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.
Günana: "Işığı ve aydınlığı her zaman hatırlasın" anlamında kullanılan bir ad.
Sehernaz: Seher vakti nazlanan kimse.
Safinaz: Çok nazlı, çok naz eden.
Binnaz: Çok nazlı
Günsenin: ´Senin günün´ anlamında kullanılan bir ad.
Mestinaz: Çok nazlı, naz sarhoşu.
Günseli: Işık seli, bol parlak ışık demeti
Günebakan: Ayçiçeği.
Güniz: Günün başlangıcını belirleyen görüntü
Günan: "Işığı ve aydınlığı her zaman hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Sudenaz: Boyalı, sürmeli. Nazlı olan.
Bakinaz: Sürekli nazlanan, çok nazlı.
Günşah: Günün şahı, hükümdarı.
Günaydın: Sabahları söylenen esenleme sözü.
İlknaz: İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri.
Servinaz: 1. Dalları yana sarkan servi. 2. Uzun boylu sevgili.
Günfer: Gün ışığı.
Gülnaz: Gül gibi ince ve narin
Günnaz: Nazlı güzel.
Günerim: Günün iyi haberi, müjdesi.
Günçiçek: Ayçiçeği. bk. Günçiçeği
Günbatu: Üstün gelen, gücü yeten, galip.
Güner: Güneşin doğma zamanı. Tan Vakti.
Birnaz: Nazlı, cilveli.
Günçiçeği: Ayçiçeği.
Meleknaz: Terbiyeli, uysal, nazlı kadın.
Şerefnaz: Büyük, ulu, üstün ve nazlı kimse.
Günnar: Günü heyecanlı ve ateşli geçen.
Defnenaz: Defne ve Naz isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan bir isimdir. Bkz: Defne ve Naz
Ecenaz: Nazlı güzel. Ece ve Naz isimlerinin bir araya gelmesi ile türemiştir.
İsminaz: Adı gibi kendi de nazlı olan. Çok nazlı olan.
Günten: Parlak teni olan.
Çimnaz: Çok nazlı.
Günden: Uysal, yumuşak, her şeyi kabul eden kimse.
Selvinaz: Selvi gibi nazlı nazı salınan.
Cilvenaz: Nazı özellikle yapan / Cilveyle nazı birarada bulunduran
Günsel: Günle ilgili güne ait
Günaç: Gün gibi doğ, aydınlat" anlamında kullanılan bir ad.
Günerkan: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Güneral: "Sabah erkenden al" anlamında kullanılan bir ad.
Günol: "Güneş gibi aydınlık ve ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Günak: İyi, hayırlı, mutlu gün.
Günizli: Güneşin izini taşıyan kimse.
Günalp: Güneş gibi aydınlım ve ışık saçan yiğit.
Günyıl: Gün ve yıl.
Günsar: "Güneş gibi her tarafı çevrele, herkese yararın olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Günsav: "Güneş gibi herkese etki et" anlamında kullanılan bir ad.
Gündeş: AYnı günde doğan.
Günçağ: "Güneş gibi ışık ve aydınlık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Güntöre: Törelere bağlı kimse.
Güneray: Sabahın ilk vakitleri gibi parlak ve saf olan.
Güngörbey: Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey.
Güntimur: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan. bk. Gündemir
Güneralp: Sabahın erkeninde kalkıp işe başlayan yiğit.
Gündüz: Gecenin karşıtı
Günvar: Gün gibi parlak olan kimse.
Günyeli: Doğu rüzgârı.
Günizi: Güneşin izini taşıyan kimse.
Güngörmüş: Mutlu, güzel hayat sürmüş.
Günaltan: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Günkurt: Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse.
Günkutan: Gününü neşeli ve mutlu geçiren.
Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.
Güneç: Çok güneş alan yer.
Günmutlu: Günü neşeli ve mutlu olan.
Güneşen: Günü mutlu ve neşeli geçen.
Günder: "Gönder, yolla" anlamında kullanılan bir ad.
Günışık: Güneş ışığı.
Günyüz: Güneş gibi parlak yüz.
Gündeniz: Deniz gibi coşkun bir biçimde etrafına ışık ve aydınlık saçan
Güngördü: "Her zaman neşe, mutluluk ,çinde yaşadı" anlamında kullanılan bir ad.
Tınaz: Ot veya saman yığını.
Günhan: Oğuz’un altı oğlundan Güneşi simgeleyenin adı
Gündüzbey: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Günkutlu: Günü kutlu ve mutlu olan.
Gündoğar: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad. bk. Gündoğan
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Günbay: Zenginlik içinde geçen gün.
Gündoğmuş: Sabaha karşı doğan çocuklar için kullanılan bir ad.
Günbek: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey. bk. Günbey
Güntürkün: "Aydınlık ve ışık saçmak Türk´e yakışır" anlamında kulanılan bir ad.
Günkan: Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse.
Günce: Günlük, muhtıra. NOT: Bir kişinin yaşadıklarını, duygu ve izlenimlerini, tarih belirterek günü gününe anlatmasıyla oluşan yazı türüne günlük denir.
Günalan: Aydınlanan, aydın olan.
Gündoğdu: "Sabaha karşı doğdu" anlamında kullanılan bir ad.
Güntürk: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan Türk.
Gündöndü: 1. Öğleden sonraki zaman. 2. Ayçiçeği.
Güneri: Günün adamı, günün kişisi.
Güneşhan: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan hükümdar.
Günbey: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Günkaya: Güneş gibi aydınlık ve parlak kimse.
Günçe: Güneşli yer.
Gündüzhan: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Güngöze: Işıklı kaynak.
Günyol: Işıklı, aydınlık yol.
Günyaruk: Gün ışığı.
Gündoğan: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad.
Gündaş: AYnı günde doğan. bk. Gündeş
Günergin: Batmak üzere olan güneş.
Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Kenaz: temizlemek
Gündemir: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan.
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.