İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Fahriye isminin anlamı: Bir işi çıkar beklemeden yapan. Fahriye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Fahriye İsminin Anlamı Nedir? Fahriye İsminin AnaliziRefiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Harbiye: Savaşla ilgili.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Fahire: 1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Nevriye: Işıklı, parlak.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Kudsiye: Kutsal.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Fahrünissa: Övünülecek değerde kadın
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Fahrünnisa: Kadının erdemi, onuru, büyüklük ve ululuğu.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Uzziye: Allah `ın gücü
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Fahd: Leopar
Fahri: 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet
Fahid: Panter
Fahreddin: Dinin övünç kaynağı.
Fahrettin: Karşılıksız kabul edilen görev,iş
Fahmi: Anlama
Fahir: Övünülecek, parlak, şanlı, güzel
Fahyim: Akıllı, parlak birisi
Fahim: 1. Büyük, ulu. 2. Onurlu, saygın. 3. Anlayışlı, akıllı.