İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Buruk isminin anlamı: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga. Buruk ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Buruk İsminin Anlamı Nedir? Buruk İsminin AnaliziBurcu: Güzel ve etkileyici kokunun salgılanışı
Burla: Gezmek, dolanmak. Üzüm salkımı. Savaşçı, cengaver kadın. Türk efsanelerinde, halk öykülerinde ve masallarında söylencesel kadın cengaver.
Burçak: Tohumları kullanılan bir bitki türü. Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Burçe: Küçük takım yıldız
Burçin: Dişi geyik.
Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün
Cindoruk: En yüksek yer, zirve.
Uruk: 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy.
Tandoruk: Şafak vaktinde doğmuş gururlu kimse.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Özdoruk: Özü yüce olan kimse.
Kavruk: 1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık.
Buruk: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
Duruk: 1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.
Burhanettin: Dinin kanıtı, ispatı.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı. 2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad. 3. Ökse otu
Yaruk: Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
Bayruk: Çok eski zamanda var olmuş veya eskiden beri var olan, kadim. bk. Bayrı
Mebruk: 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse. 2. Kutlu.
Oruk: 1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Burçhan: Yüce, ulu, saygın hükümdar.
Burhan: Delil, kanıt.
Faruk: 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli. 2. Keskin. 3. Hz. Ömer’in lakabı. 4.Bir işi sonuca ulaştıran
Buyruk: 1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
Günyaruk: Gün ışığı.
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Burkay: 1. Gücenmiş, kırılmış kimse. 2.Ay, hilal.
Doruk: Dağ ya da tepenin en yüksek yeri/ Şahika