İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Buruk isminin anlamı: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga. Buruk ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Buruk İsminin Anlamı Nedir? Buruk İsminin AnaliziBurçin: Dişi geyik.
Burçe: Küçük takım yıldız
Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün
Burçak: Tohumları kullanılan bir bitki türü. Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Burcu: Güzel ve etkileyici kokunun salgılanışı
Burla: Gezmek, dolanmak. Üzüm salkımı. Savaşçı, cengaver kadın. Türk efsanelerinde, halk öykülerinde ve masallarında söylencesel kadın cengaver.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Burhan: Delil, kanıt.
Burhanettin: Dinin kanıtı, ispatı.
Tandoruk: Şafak vaktinde doğmuş gururlu kimse.
Mebruk: 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse. 2. Kutlu.
Bayruk: Çok eski zamanda var olmuş veya eskiden beri var olan, kadim. bk. Bayrı
Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı. 2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad. 3. Ökse otu
Buyruk: 1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
Oruk: 1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân.
Kavruk: 1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık.
Burçhan: Yüce, ulu, saygın hükümdar.
Uruk: 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy.
Burkay: 1. Gücenmiş, kırılmış kimse. 2.Ay, hilal.
Özdoruk: Özü yüce olan kimse.
Faruk: 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli. 2. Keskin. 3. Hz. Ömer’in lakabı. 4.Bir işi sonuca ulaştıran
Buruk: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
Günyaruk: Gün ışığı.
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Doruk: Dağ ya da tepenin en yüksek yeri/ Şahika
Duruk: 1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.
Yaruk: Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
Cindoruk: En yüksek yer, zirve.