İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Beyzanur isminin anlamı: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.. Beyzanur ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Beyzanur İsminin Anlamı Nedir? Beyzanur İsminin AnaliziÇağrınur: Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
Beyza: 1. Daha ak, çok beyaz. 2. Günahtan kaçınmış. Günahla kirlenmemiş.
Yadenur: Güzel ve parlak hatıra, kutsal hatıra, aydınlık hatıralar.
Hiranur: Mekke ’ de bulunan Hira Dağı (Cebel-i Nur). Hz. Muhammed (s.a.a)’e ilk vahiy bu dağda iken gelmiş ve Cebrâil isimli vahiy meleğini ilk defa bu dağda gerçek haliyle görmüştür.
Şahnur: Çok güzel, çok parlak.
Şeymanur: Kıymetli aydınlık, değerli ışık, parıltı. Şeyma ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş isimdir. (Bkz: Şeyma ve Nur)
Beylem: 1. Açılmamış pamuk kozası. 2. Çiçek buketi.
Binnur: Çok nurlu
Esmanur: Adı nur
Haticenur: Erken doğan güzel kız çocuğu.
Hâlinur: Işıklı, aydınlık.
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
İkranur: İkra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiş bir isimdir. (Bkz: İkra, Bkz: Nur)
Dilemnur: Gönüle ışık saçan, gönlü aydınlatan, gönlü ferahlatan. Dilem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Dilem ve Nur
Şeydanur: Sevgisi nedeniyle çılgına dönmüş güzel.
Nur: Işık, parıltı aydınlık, Allah’ın gönderdiği ışık
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Beyaz: 1. Kar rengi, ak. 2. Temiz, lekesiz.
Perinur: Nur yüzlü, peri kadar güzel.
İncinur: İnci gibi parlak olan.
İsminur: Adı da kendi gibi güzel olan. Nur ismini alan.
Esranur: Esra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Aniden ve çabuk gelen aydınlık ve ışık anlamındadır.
Sabahnur: Sabah ışığı, sabah aydınlığı.
Mahinur: Işıklı ay.
Selnur: Işık seli.
Fezanur: Uzay gibi parlak ve aydınlık olan.
Hoşnur: Güzel ışık.
Neslinur: Aydınlık bir bir soydan gelen. Ayrıca bkz: Nesli ve Nur
Yıldanur: Yılın en parlak, güzel kızı.
Sernur: Işık saçan güzellerin önde geleni.
Beyzanur: Işık saçan nur. Çok beyaz, çok temiz ve nurlu.Nur yüzlü.
Parlanur: "Nur gibi parla, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Yurdanur: Yurdun ışığı olan kimse.
Dilnur: Gönlü nurlu.
Şemsinur: Güneş gibi ışık saçan, nur gibi, aydınlık saçan. Şemsi ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşan isim.
Beyhatun: Bey hanımı.
Meleknur: Terbiyeli, uysal, güzel kadın.
Zennur: bk. Zinnur
Mihrinur: Gün ışığı, güneş ışığı.
Türknur: Aydın olan Türk.
Beyzagül: Beyaz gül. Beyza ve Gül isminin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Beyza, Gül
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Alpnur: Yiğit, cesur, yürekli, güzel kadın.
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Neşenur: Neşeli, sevinçli güzel.
Mirnur: Etrafına ışık saçan kadın hükümdar.
Cemanur: Yüz Nuru/ Güzellik Nuru/ ekleyen : Cemanur DURMUŞ
Büşranur: Büşra ve Nur isimlerinden oluşturulan bir isimdir. (Bakınız: Büşra ve Nur) Büşra ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir.
Somnur: Aydınlık, nurlu.
Ruhunur: Yanakları parlayan.
Gülennur: Gülen nur gibi parlak güzel.
Önnur: İlk çocuğa verilen bir ad.
Alanur: Çok renkli parlaklık.
Semanur: Nurlu gökyüzü
Tüzenur: Adaletiyle ışık saçan.
Deryanur: Çok güzel, çok parlak olan.
Aylanur: Ayın çeresindeki ışık gibi parlak olan.
Saynur: "Parlak, güzel olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
Teknur: Biricik, ışık saçan güzel.
Ayşenur: Rahat ve huzur içinde yaşayan güzel.
Zatinur: Aydınlık, nurlu kişi.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Birnur: Parlak, güzel.
Göknur: Nurlu, ışıklı, aydınlık gökyüzü
Ruhinur: Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
Sanemnur: Put gibi güzel ve parlak kadın.
Aknur: Nur gibi parlak ve beyaz olan.Beyaz nur.
Egenur: Aydınlık saçan kimse.
Nisanur: Aydınlık kadın. Nur yüzlü kadın.
Evnur: Eve aydınlık veren.
Sonnur: Son ışık
Şevkinur: Son derece aydın ve parlak.
Bahtınur: Talihli, şanslı, yazgısı parlak olan.
Güldenur: Gül gibi parlak olan güzel.
Ecenur: Nur gibi parlak ve güzel kız.
Sennur: "Sen nur gibi güzel ve aydınlıksın" anlamında kullanılan bir ad.
Aslınur: Nurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz.
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Cemalnur: Nur yüzlü, parlak ve güzel yüzlü. Cemal ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Bkz: Cemal ve Nur Cemal ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir. Bkz: Nahl 6 ve Nur suresi.
Safinur: Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse.
Ceminur: Çok nurlu, aydınlık kimse.
Aydanur: Ay gibi güzel ve parlak olan.
Eslemnur: Eslem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiştir. Daha güçlü aydınlık, en büyük nur anlamına gelir.
İlknur: İlknur İlk gelen ışık
Nevinur: Renk renk ışık.
Şahsınur: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
Sevginur: Sevgisiyle ışık saçan kimse.
Jalenur: Kırağı yada çiğ üzerinde parlayan, yansıyan ışık. Jale ve Nur isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur. Bkz: Jale ve Nur
Fatmanur: Fatma ve nur kelimelerinden türetilen isim
Bahanur: Güzel ışık, parlayan ışık. Değerli kutsal ışık, kıymetli ışık
Şafaknur: Şafak aydınlığı.
Beylan: 1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık, nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel. bk. Baylan
Şerefnur: Büyük, ulu, üstün ve güzel kimse.
Elanur: Sarıya çalar kestane rengi
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Bennur: Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Tennur: Teni nurlu, aydınlık olan
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Gülnur: Gül gibi parlak ve aydınlık olan.
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Beygu: Yırtıcı bir kuş.
Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara
Ernur: AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse.
Beyzat: Doğuştan bey olan, soylu, asilzade.
Beyazıt: Bir çok Osmanlı şehzadesinin ortak adı.
Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin
Beydaş: Adil, doğru.
Beysan: Bey gibi tanınmış olan.
Beyrek: 1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.
Zinnur: Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Beykal: "Beyliğini sürüdür" anlamında kullanılan bir ad.
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan
Beytöre: Törelere göre bey olmuş kimse.
Konur: 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
Zeynur: bk. Zinnur
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
Beykan : Bey soylu olan kimse.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Beyda: 1. Tehlikeli yer. 2. Sahra, çöl. 3. Mekke ile Medine arasında düz bir yer
Beyzade: 1. Bey oğlu. 2. Soylu. 3. Nazlı, şımarık yetiştirilmiş.
Beytullah: Allah’ın evi, Kâbe.
Beybolat: Çelik gibi güçlü, saygın kimse.
Beydağ: 1. Beyin gezip dolaştığı dağ. 2. Anadolu´nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.