Çocuğunuz için size ve eşinize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Bilgi İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Bilgi isminin anlamı: Öğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek.. Bilgi ismi Türkçe kökenli bir Uniseks ismidir.
Ayten İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Ayten isminin anlamı: Ay gibi beyaz tenli. Ayten ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Bilgem: Benim olan, bana ait olan Bilge. Benim “bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek insanım” anlamında kullanılan bir isim.
Bilqis: Balqis
Bilshan: dilde
Bilsin: "Bilsin, tanısın" anlamında kullanılan bir ad.
Biliş: 1. Bilme, anlama, kavrama. 2. Tanıdık.
Billur: Pek duru ve temiz cam
Belgi: 1. Bir şeyi benzerlerinden ayıran özellik, alamet, nişan. 2. Duyuş, düşünüş ve inanıştaki ayırıcı özellik.
Bilsev: "Bil ve sev" anlamında kullanılan bir ad.
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Bilun: Yarım Ay
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Bilgecan: Bilgili kimse.
Bilge: Çok bilen ve bildiklerini başkalarının yararına sunan.Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
Bildad: Eski dostluk
Bilgün: Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan, âlim. bk. Bilgin
Bilgivar: Bilgili, bilen.
Bilgiser: "Bilgi ortaya koy" anlamında kullanılan bir ad.
İlgi: İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki.
Bilgetürk: Bilgili Türk.
Bilgekurt: Bilgili kimse.
Bilgin: Bilgi sahibi. Alim.Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan, âlim.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Bilender: Seyrek olarak bil" anlamında kullanılan bir ad.
Bilbay: "Ey varlıklı kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Bilal: (Ar.) Su gibi ıslatan, ıslatış, ıslaklık. Bilal b. Raba: İslamın ilk müezzini, Habeş asıllı olup İslamı köle olarak ilk kabul edenlerden birisidir.
Bilger: Akıllı, bilgili, bilge, bilgin.
Bilgü: Öğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek. bk. Bilgi
Bilgiç: 1. Bilgili kimse, her şeyi bilen, anlayan. 2. Bilmediği hâlde bilir gibi görünen, bilgili geçinen.
Bilgihan: Bilgili hükümdar.
Bilgehan: 1. Bilgili hükümdar. 2. Göktürk hakanı (683-734). Babası Kutluğ İlteriş Han´dır.
Bilik: 1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi.
Bilkan: Bilgili.
Bilgetay: Bilgili kimse.
Bilsay: "Bil ve say" anlamında kullanılan bir ad.
Bileda: Tarihte, Atillâ´nın kardeşi. (434-445) yıllarında saltanat süren Hun Hükümdarı.
Bilginer: Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan kimse.
Bilgebay: Bilgili, varlıklı kimse.
Bilyap: "Bilerek yap" anlamında kullanılan bir ad.
Bilgekağan: Bilgili hükümdar.
Bilan: Süslü ve işlemeli kılıç kemeri.
Bilbaşar: "Bil ve başar" anlamında kullanılan bir ad.
Bilmen: Bilen, anlayan, bilgili.
Bilgeer: Bilgili kimse.
Biltay: "Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
Bilgekan: Bilgin soydan gelen kimse.
Bilgütay: Bilgili.
Bilgekut: Bilgili ve kutlu kimse.
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Bilgealp: Bilgili yiğit.
Bilek: Güç, kuvvet.
Ayten: Ay gibi beyaz tenli
Gürten: Güçlü, kuvvetli.
Simten: Teni gümüş gibi güzel, parlak olan.
Nurten: Teni ışık gibi beyaz olan
Aytutkun: Güzelliğe tutkun olan.
Canten: Ruh ve beden.
Ayterim: Ay gibi ince ve nazik olan.
Aytöz: Ay gibi parlak cevher.
Hoşten: Vücudu güzel olan.
Gülten: Gül gibi pembe tenli
Mahten: Ay gibi beyaz, ışıklı, parlak teni olan.
Aytül: Tül gibi şeffaf ve ince ay ışığı gibi parlak
Özten: Teni düzgün olan.
Aytirim: Ay gibi ince ve nazik olan. bk. Ayterim
Sonten: Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad.
Günten: Parlak teni olan.
İpekten: Teni ipek gibi yumuşak olan.
Yücelten: Yükselten, yüce bir duruma getiren.
Aytan: Ay aydınlığı.
Karsten: İsa şöyle bir
Birten: Kimseye bağımlı olmayan.
Yeten: 1. Yetişen, ulaşan. 2. Olgun, olgunlaşan 3. Süresi dolan, günü gelen. 4. Tüm canlılar, herkes.
Aytar: Haberci, haber veren.
Aytigin: Ay gibi güzel ve parlak olan.
Alten: Kırmızı tenli kimse.
Aytimur: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi. bk. Aydemir
Aytemur: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.. bk. Aydemir
Aytaç: Başında ay gibi ışıklı taç bulunan Ay + Taç
Kökten: 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.
Aytunga: "Ey kahraman, yiğit!" anlamında kullanılan bir ad.
Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay
Aytış: Konuşma, söyleyiş.
Çelikten: Çelik gibi güçlü, sağlam, dayanıklı kimse.
Sebasten: onur saygıdeğer
Aytunca: Ay ve tunca.
Aytunç: Ay gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan.
Aytun: Gizli kalmış yerleri aydınlatan ay ışığı. Ay ve Tun isimlerinin bir araya gelmesi oluşmuştur. Tun: Gizli yer, köşe bucak.
Ökten: 1. Akıllı, bilgili. 2. Kahraman, cesur.
Gökten: Gökten, yüksekten.
Aytün: Ay ve gece.
Aytok: "Ey doymuş!" anlamında kullanılan bir ad.
Kösten: Ilıca.