İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanife isminin anlamı: Allah’ın birliğine inanan, iman eden. Hanife ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Hanife İsminin Anlamı Nedir? Hanife İsminin AnaliziHanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Teşrife: Şereflendirme, onurlandırma.
Hanna: Tanrı'nın Grace
Anife: Gençlik çağının başlangıcı. Kuran’da Muhammed suresi 16. ayette geçer.
Arife: 1. Bilen, bilgili.2. Belirli bir günün, olayın bir önceki günü veya ona yakın günler.
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Elife: 1. İstenilen, alışılan şey. 2. Alışılmış, alışkın.
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Hani: Mutlu, mutlu, sevinç
Kadife: 1. Yüzeyi belirli uzunlukta bırakılmış ham madde lifleriyle kaplı, parlak, yumuşak kumaş. 2. Yumuşak, sakin, iyi huylu.
Kâşife: Bulan, keşfeden, bulucu.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Zarife: Güzel, şık, ince. Nazik ve hoş konuşan, ince ve hoş tavırlı olan kimse, kibar. İnceliği, latifliği ile hoşa giden.
Akife: 1. Bir şey üzerinde azimle duran, sebatlı, kararlı. 2. İbadet eden hanım.İbadet eden, ibadetle uğraşan kadın.
Hanım: Soylu kadın, bayan
Hanbike: Hükümdar karısı.
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Latife: Yumuşak, hoş nazik / Espri, şaka
Hanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Afife: Namuslu, iffetli, temiz ve dürüst
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Hankız: Hükümdar kızı.
Hatife: 1. Sesi işitilip de kendisi görünmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen.
Radife: Dinsel inanışa göre kıyamette üfürülecek surun ikincisi.
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Raife: Acıyan, esirgeyen, merhametli.
Handan: Gülen, şen
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Münife: Yüksek, ulu, büyük.
Hansa: Kuğu.
Nazife: 1. Temiz, pak. 2. Zarif, kibar.
Hannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Şerife: Şerefli, kutsal. ,mübarek ,Soylu temiz.
Halife: 1. Birinin yerine geçen kimse. 2. Hz. Muhammed´in vekili ve dünyadaki Müslümanların başı olan kimse.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden.
Hanzala: Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. Uhud şavaşında şehit olmuştur. Hanzala hazretleri henüz yeni evlendiği günün gecesi, Uhud harbi haberini alır almaz boy abdesti alma fırsatını bulmadan Uhuda gitmek üzere hemen sahâbenin arkasından koşmaya başlamış ve eshâbının arasına katılmıştır. Uhud Savaşı´nda şehit olmuştur.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Hannibal: Değerli
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Hananel: Tanrı'nın uzlaştırılması
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Hansoy: Han soyundan gelen kimse.
Hananiah: Yahve kefaret
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.