İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanbey isminin anlamı: Hükümdar ve bey. Hanbey ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Hanbey İsminin Anlamı Nedir? Hanbey İsminin AnaliziHani: Mutlu, mutlu, sevinç
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Abbey: Babası sevinir
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Hanım: Soylu kadın, bayan
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Hanna: Tanrı'nın Grace
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Hankız: Hükümdar kızı.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Hanbike: Hükümdar karısı.
Hansa: Kuğu.
Hannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Handan: Gülen, şen
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Hanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Soylubey: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen bey.
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
Uğurlubey: Uğurlu bey.
Umurbey: Görgülü, bilgili bey.
Koçubey: Koçu arabasını kullanan kişi.
Acarbey: Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
İlbey: Egemen olan
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Muştubey: Müjde veren bey.
Erbey: Yiğit, cesur hükümdar, bey.
Konurbey: Kahraman, yiğit bey.
Çölbey: Çölde yaşayan bey.
Tanbey: Şafak gibi aydınlık bey.
Uluğbey: bk. Ulubey
İnalbey: Kendisine inanılan, güvenilen bey.
Hanzala: Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. Uhud şavaşında şehit olmuştur. Hanzala hazretleri henüz yeni evlendiği günün gecesi, Uhud harbi haberini alır almaz boy abdesti alma fırsatını bulmadan Uhuda gitmek üzere hemen sahâbenin arkasından koşmaya başlamış ve eshâbının arasına katılmıştır. Uhud Savaşı´nda şehit olmuştur.
Sayınbey: Değerli, saygın bey.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Acabey: Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
Gündüzbey: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Dumanbey: Kara ve esmer renkli bey.
Barsbey: Yiğit, cesur bey.
Elçibey: Beyin elçiliğini yapan kimse.
Çakırbey: Yiğit, cesur, gözü pek bey.
Satıbey: Kendisini adamış bey.
Atabey: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan
Doğanbey: Doğan, dünyaya gelen bey.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Balibey: Değer verilen olgun bey. bk. Balıbey.
Balbey: Bal gibi tatlı olan bey.
Hananiah: Yahve kefaret
Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden.
Çakabey: 11.yy’da İzmir yöresinde beylik kuran Türk Beyi
Hannibal: Değerli
Ağcabey: Temiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey.
Gülbey: Gülümseyen bey.
Aydınbey: İleri görüşlü bey.
Tekbey: Biricik, eşsiz bey.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Salıkbey: Tavsiye edilen bey.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Erdibey: Olgun, ermiş, saygın bey.
Kavurtbey: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey.
Usbey: Akıllı bey.
Aslıbey: Bey soyundan gelen.
Balabey: Yüce bey.
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Günbey: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
Şahinbey: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Güngörbey: Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey.
Tekebey: Mert, sözünün eri olan bey.
Aybey: Ay gibi güzel olan yakışıklı bey.
Canbey: Şirin, tatlı bey.
Tellibey: Nazlı, alıngan, çabuk küsen bey.
Zorbey: Güçlü bey.
Ulakbey: Yardım eden, yardımcı olan bey.
Nişanbey: Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.
Kızgınbey: Öfkeli, kızmış bey.
Akbey: Dürüst, doğru kimse.
Akabey: Saygıdeğer, varlıklı bey.
Çalıkbey: Sağlığı yerinde olmayan bey.
Ziverbey: Süs, bezek.
Yanbey: Arkadaşı bey olan kimse.
Batıbey: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan bey.
Jobey: Hükümlü, hasta
Ecebey: Saygın, ileri gelen bey.
Balıbey: Değer verilen olgun bey.
Tosunbey: Sağlıklı, tıknaz bey.
Özbey: Gerçekten bey olan kimse.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Ölmezbey: Uzun ömürlü bey.
Kocabey: Yaşlı, ihtiyar bey.
Ulubey: Yüce, saygın, değerli bey.
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
İncebey: Nazik kimse.
Şahbey: Üstün nitelikli, saygın, yüce kimse.
Alaybey: Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi.
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Oğulbey: Beyin oğlu.
Hananel: Tanrı'nın uzlaştırılması
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Çağrıbey: 1. Çağıran bey. 2. Selçuklu Devleti´nin kurucularından Horasan Meliki.
Hansoy: Han soyundan gelen kimse.
Hürbey: Özgür, bağımsız bey.