İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Zülfiye isminin anlamı: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye. Zülfiye ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Zülfiye İsminin Anlamı Nedir? Zülfiye İsminin AnaliziDüriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Kudsiye: Kutsal.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Zülfibar: bk. Zülfübar
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Zülfa: Yakınlık, yaklaşma. Yüksek yerler, yüksek makam, mertebe, derece. Kuran’da Sebe 37, Zümer 3, Sad 25 ve 40. ayetlerde geçer.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Veliye: Ermiş kadın.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Zülfübar: Dağılmış, saçılmış saç.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Ramiye: Fırlatan, atan.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Zülal: 1. Hafif, saf ve tatlı su.Arı Tatlı Su
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Asiye: İsyan eden
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Rahiye: Bal arısı.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Zülfüyar: Sevgilinin zülfü, saçı.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Züleyha: Su perisi.
Aliye: Yüce, yüksek
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Uzziye: Allah `ın gücü
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Zülküf: Yüce, makam sahibi.
Zülkarneyn: 1. İki boynuzlu anlamında. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen şahıs. 3. Büyük İskender.
Zülkifl: Yüce, makam sahibi. Nasip ve kısmet sahibi. Kuran’da Enbiya 85 ve Sad 48. ayetlerde geçmektedir.
Zülfi: bk. Zülfü
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Zülfikar: Hz. Ali’nin çatal ağızlı kılıcı
Zülkif: Yüce, makam sahibi. - bk. Zülküf