İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Şehriye isminin anlamı: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.. Şehriye ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Şehriye İsminin Anlamı Nedir? Şehriye İsminin AnaliziRahiye: Bal arısı.
Şehrazad: 1001 gece masallarında bir masal kahramanı kadın
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Veliye: Ermiş kadın.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Ramiye: Fırlatan, atan.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Samiye: Yüksek, yüce.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Hediye: Armağan, bahşiş
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Şehriyâr: Padişah, hükümdar.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Şehnaz: Doğu müziğinde bir makam / Çok nazlı
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Şehvar: İri ve iyi cins inci. - bk. Şahvar
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Uzziye: Allah `ın gücü
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Şehriban: Şehrin büyüğü, ileri geleni.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Vasfiye: Nitelikli.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Şehla: Elâ göz. Koyu mavi göz. Tatlı şaşı. Mc: Çok güzel.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Şehamet: 1. Mutluluk. 2. Basiret, geleceği görme.
Şehzade: Hükümdar oğlu.
Şehmuz: Hükümdar soyundan gelen.
Şehsüvar: bk. Şahsüvar
Şehadet: 1. Tanıklık, şahitlik. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Yüce bir ülkü uğrunda ölme, şehitlik. 4. İşaret, iz.
Şehzat: Saygıdeğer kimse. - bk. Şahzat
Şehâlem: Evrenin hükümdarı.
Şehinşah: Şahların şahı, en büyük hükümdar.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Şehim: Akıllı ve kurnaz yiğit.
Şeh: Hükümdar. - bk. Şah
Şehadettin: 1. Dinin tanıklığı. 2. Dinin belirtisi, işareti.
Şehlevent: Leventlerin şahı, boylu boslu, canlı, yakışıklı erkek.