İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Onur isminin anlamı: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs. Onur ismi Bilinmiyor kökenli bir Erkek ismidir.
Onur İsminin Anlamı Nedir? Onur İsminin AnaliziSernur: Işık saçan güzellerin önde geleni.
Aslınur: Nurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz.
Jalenur: Kırağı yada çiğ üzerinde parlayan, yansıyan ışık. Jale ve Nur isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur. Bkz: Jale ve Nur
Bennur: Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Ayşenur: Rahat ve huzur içinde yaşayan güzel.
Bilginur: Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Saynur: "Parlak, güzel olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
Eslemnur: Eslem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiştir. Daha güçlü aydınlık, en büyük nur anlamına gelir.
Göknur: Nurlu, ışıklı, aydınlık gökyüzü
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Sennur: "Sen nur gibi güzel ve aydınlıksın" anlamında kullanılan bir ad.
Şemsinur: Güneş gibi ışık saçan, nur gibi, aydınlık saçan. Şemsi ve Nur isimlerinin bir araya gelmesiyle oluşan isim.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Şahsınur: Nurlu kişi, aydınlık kimse.
Şeydanur: Sevgisi nedeniyle çılgına dönmüş güzel.
Haticenur: Erken doğan güzel kız çocuğu.
Teknur: Biricik, ışık saçan güzel.
Dilemnur: Gönüle ışık saçan, gönlü aydınlatan, gönlü ferahlatan. Dilem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Dilem ve Nur
Esranur: Esra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Aniden ve çabuk gelen aydınlık ve ışık anlamındadır.
Hâlinur: Işıklı, aydınlık.
Büşranur: Büşra ve Nur isimlerinden oluşturulan bir isimdir. (Bakınız: Büşra ve Nur) Büşra ve Nur isimleri ayrı ayrı Kuran’da geçmektedir.
Mihrinur: Gün ışığı, güneş ışığı.
Aynur: Ay gibi ışıklı
Yurdanur: Yurdun ışığı olan kimse.
Nur: Işık, parıltı aydınlık, Allah’ın gönderdiği ışık
İsminur: Adı da kendi gibi güzel olan. Nur ismini alan.
İncinur: İnci gibi parlak olan.
Parlanur: "Nur gibi parla, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Sevnur: "Aydınlığı, ışığı sev" anlamında kullanılan bir ad.
Yadenur: Güzel ve parlak hatıra, kutsal hatıra, aydınlık hatıralar.
Ceminur: Çok nurlu, aydınlık kimse.
Şennur: Işık saçan, neşe saçan
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Binnur: Çok nurlu
Neslinur: Aydınlık bir bir soydan gelen. Ayrıca bkz: Nesli ve Nur
Şafaknur: Şafak aydınlığı.
Doğannur: Nur gibi parlak olarak doğan.
Neşenur: Neşeli, sevinçli güzel.
İkranur: İkra ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile türetilmiş bir isimdir. (Bkz: İkra, Bkz: Nur)
Deryanur: Çok güzel, çok parlak olan.
Gülnur: Gül gibi parlak ve aydınlık olan.
Sevginur: Sevgisiyle ışık saçan kimse.
Fatmanur: Fatma ve nur kelimelerinden türetilen isim
Aknur: Nur gibi parlak ve beyaz olan.Beyaz nur.
Güldenur: Gül gibi parlak olan güzel.
Bahtınur: Talihli, şanslı, yazgısı parlak olan.
Önnur: İlk çocuğa verilen bir ad.
Mirnur: Etrafına ışık saçan kadın hükümdar.
Şahnur: Çok güzel, çok parlak.
Bahanur: Güzel ışık, parlayan ışık. Değerli kutsal ışık, kıymetli ışık
İlknur: İlknur İlk gelen ışık
Safinur: Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse.
Çağnur: Çağın ışık saçan bireyi.
Birnur: Parlak, güzel.
Alanur: Çok renkli parlaklık.
Evnur: Eve aydınlık veren.
Dilnur: Gönlü nurlu.
Şebnur: Gecenin nuru, gecenin ışığı, aydınlığı.
Ruhunur: Yanakları parlayan.
Hoşnur: Güzel ışık.
Türknur: Aydın olan Türk.
Sonnur: Son ışık
Cemanur: Yüz Nuru/ Güzellik Nuru/ ekleyen : Cemanur DURMUŞ
Sedanur: Ses ve ışık, parıltı
Esmanur: Adı nur
Tennur: Teni nurlu, aydınlık olan
Gülennur: Gülen nur gibi parlak güzel.
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Tüzenur: Adaletiyle ışık saçan.
Şerefnur: Büyük, ulu, üstün ve güzel kimse.
Sabahnur: Sabah ışığı, sabah aydınlığı.
Elnur: Elin nuru.
Elanur: Sarıya çalar kestane rengi
Somnur: Aydınlık, nurlu.
Halenur: Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
Sanemnur: Put gibi güzel ve parlak kadın.
Hiranur: Mekke ’ de bulunan Hira Dağı (Cebel-i Nur). Hz. Muhammed (s.a.a)’e ilk vahiy bu dağda iken gelmiş ve Cebrâil isimli vahiy meleğini ilk defa bu dağda gerçek haliyle görmüştür.
Nisanur: Aydınlık kadın. Nur yüzlü kadın.
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
Çağrınur: Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
Ruhinur: Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
Şeymanur: Kıymetli aydınlık, değerli ışık, parıltı. Şeyma ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş isimdir. (Bkz: Şeyma ve Nur)
Aylanur: Ayın çeresindeki ışık gibi parlak olan.
Alpnur: Yiğit, cesur, yürekli, güzel kadın.
Şevkinur: Son derece aydın ve parlak.
Semanur: Nurlu gökyüzü
Fezanur: Uzay gibi parlak ve aydınlık olan.
Ecenur: Nur gibi parlak ve güzel kız.
Zennur: bk. Zinnur
Aydanur: Ay gibi güzel ve parlak olan.
Mahinur: Işıklı ay.
Günnur: Güneş ışığının aydınlığı, nuru
Sannur: Nurlu, ışıklı, güzel olmasıyla tanınan.
Perinur: Nur yüzlü, peri kadar güzel.
Selnur: Işık seli.
Zatinur: Aydınlık, nurlu kişi.
Şeminur: Mum ışığı, mum aydınlığı.
Yıldanur: Yılın en parlak, güzel kızı.
Bilgenur: Bilgili ve aydın kimse.
Meleknur: Terbiyeli, uysal, güzel kadın.
Onurcan: Onurlu insan, kendisine saygısı olan. Şeref ve haysiyet sahibi. Onur ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Onur ve Can
Onural: "Şan ve şeref kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Onursoy: Onurlu soydan gelen.
Onurlu: Onurlu, şerefli kimse.
Onurhan: Onurlu hükümdar.
Onursan: Onuruyla tanınmış, şerefli kimse.
Ernur: AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse.
Onursu: Onurlu bir soydan gelen.
Onursü: Onurlu asker.
Onuktekin: Sevilen, sayılan benzersiz insan.
Onursay: Onur-say.
Onurkan: Onurlu bir soydan gelen kimse.
Onursev: "Onurlu olmayı sev" anlamında kulanılan bir ad.
Zinnur: Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Onurseven: Onurlu olmayı seven.
Bilnur: "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Onul: "İyileş, iyi ol, sağlıklı ol" anlamında kullanılan bir ad.
Konur: 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.
Onuk: Sevgili, aziz.
Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit
Onultan: İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan.
Onursal: Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).
Onuğ: Sevgili, aziz. - bk. Onuk
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan
Onuktan: Sevgili, aziz kimse.
Zeynur: bk. Zinnur
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs