İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Meran isminin anlamı: Yasemin. Meran ismi Kürtçe kökenli bir Kız ismidir.
Meran İsminin Anlamı Nedir? Meran İsminin AnaliziMerzuka: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Mergube: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Merve: Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı.
Piran: Yaşlılar, ulu erenler, ermişler.
Meronothite: Benim sevinç şarkı taşıyan hat
Gufran: Bağışlama. Allah’ın günahları affedip örtmesi, rahmeti.
Seran: Işıklı, parlak.
Meryem: 1. Hz. İsa’nın annesi. 2. Dindar kadın. Dinine bağlı kadın.
Efran: Neşeli, keyifli, sevinçli olan kimse. Mesrur. (Kaynak Bilinmiyor)
Kamuran: Dileğine kavuşmuş olan. İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Meran: Yasemin
Perran: Uçan, uçucu
Bürran: Keskin, kesici.
Meram: İstek, niyet, amaç.
Merope: Oidipus teşvik annesi
Umran: 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - bk. Ümran
Merza: Bazı internet sitelerinde “Meleklerin Kraliçesi” olarak geçmektedir ancak hiçbir kaynakta bu bilgiyi doğrulatamadık. Bu yüzden ismin uydurma olduğunu düşünüyoruz. Bilgi sahibi olanların bize bilgi vermesi rica olunur.
Meres: defluxion imposthume
Amiran: (a:miran)
Niran: 1. Ateşler. 2. Cehennem.
Mihran: Nehir. Mihran, Pakistan;’ın Sindh eyaletinde bir Nehri’nin adıdır. “Güneşle ilgili” anlamına geldiğini düşünüyoruz (Ermenice). NOT: İsmin Ermenice anlamını yaptığımız araştırmalara rağmen tam olarak tespit edemedik. İsmin Ermenice anlamı hakkında bilgi sahibi olanlar yorum yaparak bizi bilgilendirebilir.
Deran: Güzellik. Derhal, o anda, hemen. (Osmanlıca’da yazılışı: der-an)
Bedran: Sert başlı at. Daima. Hoş, latif, yakışıklı. NOT: İsmin anlamı hakkında kesin bir kaynak bulamadık.
Ümran: Mutluluk bolluk bereket / Bayındırlık
Zafaran: Baharat
Şükran: İyilik bilme, minnettarlık
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Meral: Meral (Maral) Dişi geyik. Meral (Maral) Dişi geyik
Cheran: Öfke
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Hicran: 1. Bir yerden veya bir kimseden ayrılma. 2. Ayrılığın verdiği büyük üzüntü, keder.
Sayran: Öten, cıvıldayan, şakıyan.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Neyran: 1. Ateşler. 2. Cehennem. - bk. Niran
Merze: Mercan
Nuran: Işıklı, nurlu, aydın
Mersa: Liman.
Dewran: Çağ, Zaman
Sehran: Geceleri uyanık duran.
Mert: Sözünün eri, sözünde duran
Yurtkuran: Ülkeyi yöneten kimse.
Tiran: Kutsal kişi
Meribbaal: Baal, isyan direnir o
Uran: Yetenekli, usta, becerikli kimse.
Mertkal: "Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad.
Caran: Güzel kokan bir tür çiçek.
Yıldıran: Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.
Mersin: 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
İmran: 1. Evine bağlı kalan. 2. Hz. Meryem`in babası, Âl-i İmran: İmran ailesi. Musa, Harun-Meryem ve İsa. - Kur`an-ı Kerim`in 3. suresi.
Onaran: 1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren.
Aran: 1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
Ocran: Bir rahatsız eden bozukluklar
Zimran: şarkıcı üzüm
Taşkıran: Güçlü, kuvvetli kimse.
Erturan: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad. bk. Erduran
Eran: Uyarı, Uyarı
Merter: Sözünün eri kimse.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Dikran: Okçu atıcı.
Emran: Kürkler, hayvan derileri.
Özduran: Özü sakin olan kimse.
Savran: 1. Deveci, devecibaşı. 2. Altın benzeri. 3. Merdiven.
Mervan: Emevilerin Mervan kolunun adı.
Ithran: özenle aramak için kalan
Merd: Adam. Kişi. İnsan. Erkek. Sözünün eri. Özü sözü doğru olan.
Miran: Beyler.
Moran: Irmak, nehir, akarsu.- bk. Müren
Mertel: Özü sözü doğru kimse.
Mergen: Usta nişancı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Güran: "Çokça hatırla" anlamında kullanılan nir ad.
Mertkol: Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
Aaran: Gücü Mountain
Turan: Dünyadaki tüm Türklerin yaşayacağına inanılan ülke
Erduran: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad.
Baran: Yağmur. Varan, ulaşan. Yüce, ulu.
Mergup: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Meriç: Ülkemizin Bulgaristan sınırındaki nehir
Eliran: Aman şarkı
Almiran: Princes
Kayran: 1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.
Kıran: 1. Çevre, kıyı, kenar. 2. Ufuk. 3. Tepe, yamaç, bayır.
Demirkıran: Demiri kıracak kadar güçlü olan kimse.
Merab: o kavgalar veya anlaşmazlıklar
Merzuk: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Mernuş: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mernuş, bu 7 kişiden biridir.
Oran: 1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan.
Ahran: Gücü Mountain
Duran: 1. Yaşayan, varlığını sürdüren. 2. Dağ yolu. 3. Kalan. 4. Dingin, sakin, huzurlu.
Şiran: Aslanlar.
Meremoth: ölüm mür acı
Mertol: "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
Merih: Güneş sistemimizdeki 5. gezegen. Dokuz gezegenden biri (Mars)
Boran: Ardından yağış getiren şiddetli rüzgar.
Mered: asi karar
Evran: 1. Çok uzun boylu insan. 2. Kasırga, hortum. 3. Evren.
Faran: İncil’de Mekke dağlarına verilen isim. Hz. Peygamber’in (s.a.a.) Faran dağlarında zuhur edeceği İncil’de haber verilmiştir.
Hayran: 1. Hayranlık duyan, hayrette kalan. 2. Son derece beğenen, tutkun.
Biran: "Bir kez olsun hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Ghufran: af
Davran: 1. "Hazır ol, hazırlan" anlamında kullanılan bir ad. 2. "İşe giriş, el at, başla" anlamında kullanılan bir ad. 3. Hazırlık.
Otaran: 1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.
Saran: 1. Kuşatan, çeviren. 2. Hasis, cimri.
Mîran: Mir
Merdi: (Farsça kökenli )1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik.3. İnsanlık.
Bargiran: Dertli
Altınbaran: Üstün nitelikli, değerli kimse.
Merari: kışkırtmak için acı
Merttürk: Sözünün eri Türk.
Theran: Tüm avcılık
Büran: Keskin, kesici.
Toran: 1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.
Kamran: İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Meron: Askeri
Haran: dağlık ülke
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.