İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karadut: Siyah renkli dut.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Kutluk: Uğurlu.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlu: Karlı.

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karmel: Bağ

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatün: Karanlık gece.

Karasu: Ağır akan su.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaşın: Esmer.

Karim: cömert

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaduman: Siyah duman.

Mutluk: Mutlu.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karpos: Kâr

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Kareem: Cömert

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karacan: Esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Tuluk: bk. Tulum

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karındaş: Kardeş.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karsten: İsa şöyle bir

Tuğluk: bk. Tulum

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha