İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Madalen: Kulenin

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Maialen: Kulenin

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karessa: çok sevgili

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Gülen: Güleç yüzlü

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Karissa: Okşamak

Karyan: karanlık bir

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Matxalen: Kulenin

Ayselen: İyi haber.

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karakız: Esmer kız.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Kariina: bulundu

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karim: cömert

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karatekin: Esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karlu: Karlı.

Karaşın: Esmer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kareem: Cömert

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacan: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karındaş: Kardeş.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karpos: Kâr

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha