İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatan isminin anlamı: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. Karatan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatan İsminin Anlamı Nedir? Karatan İsminin AnaliziKaryan: karanlık bir
Kariina: bulundu
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karisa: çok sevgili
Delistan: İsmin anlamı bazı internet sitelerinde “ilkbaharda birdenbire kabarmış bahçe ve gelişmiş, içinde her türden bitki bulunan, karışık bahçe” anlamlarına geldiği iddia edilmektedir ancak bir hiçbir kaynakta bu bilgilere rastlayamadık. Bu yüzden ismin uydurma olabileceğini düşünüyoruz. İsim hakkında bilgi sahibi olanlar bize bilgi verebilir.
Karmit: Rab `ın bağ
Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.
Karessa: çok sevgili
Aysultan: Ay gibi güzel olan sultan.
Nurtan: Işıklı, aydınlık tan.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Dilsitan: Gönül alan güzel.
Karis: Grace;
Beritan: 1.Bir Kürt aşiretinin ismi 2. Yaylaya giden kız
Karmelita: Rab `ın bağ
Gülistan: Gül bahçesi
Karadut: Siyah renkli dut.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Destan: Kahramanlık olaylarını konu alan şiir
Karissa: Okşamak
Özaytan: Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karakız: Esmer kız.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karine: övme
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Gültan: İnsanı şaşırtan nitelikte güzel olan.
Karima: Noble, cömert
Sultan: 1. Padişah, hükümdar.2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad.3. mecazi olarak Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.
Karnaim: boynuzları
Eytan: Sağlam, güçlü
Artan: 1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karluk: Türk boylarından biri.
Öztan: Gerçek aydınlık.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Gümüştan: Tan vakti gibi temiz ve saf olan.
Akıntan: Tan yeri ağarırken yapılan akın.
Kortan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Vatan: Yurt.
Alatan: Güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler.
Joktan: küçük iddia anlaşmazlıklar korku
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Dağıstan: Dağlık yer. Türk kökenli halklarının yaşadığı Rusya Federasyonu’na bağlı, kuzey kafkasya bölgesinde bulunan özerk bir cumhuriyetin ismi.
Şenaltan: Neşeli, sevinçli hükümdar.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Tanaltan: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Natan: Tanrı'dan Hediye
Aytan: Ay aydınlığı.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Göktan: Şafak vakti.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Sertan: Gecenin en karanlık olduğu andan itibaren dünyanın o yüzeyine gelen günün ilk ışıkları.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Berktan: Sabahın parlaklığı.
Ufuktan: Ufuk ve tan.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Okutan: Eğitici, öğretmen.
Kaptan: Gemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Datan: Inanın ister hukuk
Karaşın: Esmer.
Altan: Al + Tan Kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi? ııı
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Aydıntan: Sabahın aydınlığı gibi parlak olan.
Koraltan: Ateşli, canlı, hareketli hükümdar.
Uztan: Yetenekli, becerikli kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Koytan: Dağ bucağı.
Karatekin: Esmer kimse.
Komutan: Bir asker topluluğunun başı, kumandan.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Yehonatan: Tanrı'dan Hediye
Birtan: Sabahın ilk aydınlığı gibi yakışıklı olan.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Tuğaltan: Tuğ takınmış hükümdar.
Karatün: Karanlık gece.
Yonatan: Tanrı'dan Hediye
Gülertan: Aydınlık şafak.
Eitan: Güçlü ve kararlı
Lotan: yara mür reçinesi altında gizli
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Oğuztan: Güçlü kuvvetli, iyi yürekli kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karpos: Kâr
Çintan: Sabah vakti.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Köktan: 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.- bk. Kökten
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Onultan: İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan.
Mestan: Savruk. Cüret sahibi
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Haktan: Allah’tan gelen, Allah’ın verdiği.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Ulutan: Yüce, erdemli ve saygın kişi.
Kareem: Cömert
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Okatan: Ok atan, ok fırlatan.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
İltan: Ülkenin beğenilen insanı.
Tunçtan: Tunç gibi güçlü kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Matan: Yahve hediye
Günaltan: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Onuktan: Sevgili, aziz kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karim: cömert
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Aktan: (Türkçe)Parlak, aydınlık sabah.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karlık: Kar kuyusu.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.