İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karadoğan isminin anlamı: Esmer olarak dünyaya gelen. Karadoğan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karadoğan İsminin Anlamı Nedir? Karadoğan İsminin AnaliziKarnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Karyan: karanlık bir
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Karmit: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karessa: çok sevgili
Güldoğan: Gül gibi güzel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karisa: çok sevgili
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karima: Noble, cömert
Armağan: 1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
İyidoğan: Doğumu uğur getiren.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Bilgekağan: Bilgili hükümdar.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Hürdoğan: Hür, özgür olarak doğan.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Uğan: bk. Ogan
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Özdoğan: Öz kardeş.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kareem: Cömert
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Gündoğan: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karacan: Esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karsten: İsa şöyle bir
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kağan: Keskin kılıç / Dinin keskin kılıcı
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Baydoğan: Dünyaya zengin olarak gelen, zengin doğan.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karındaş: Kardeş.
Karatün: Karanlık gece.
Eroğan: Güçlü erkek.
Gökdoğan: 1. Bir tür doğan. 2. Çakır gözlü.
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Candoğan: Yaradılıştan samimi, dost olan kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Doğan: Kartalgillerden, alıştırılarak kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş.
Karmel: Bağ
Alptoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse. bkz. Alpdoğan
Çağan: Bayram, şenlik, mutlu gün
Kartay: Yaşlı, pir.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Uludoğan: UDoğuştan yüce, uğurlu olan kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karpos: Kâr
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Oğan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli. - bk. Ogan
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Erdoğan: Doğuştan yiğit / Erken doğan
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Çoğan: Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bir bitki, çöven.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Alpağan: Cesur, yiğit, kahraman kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Toğan: bk. Doğan
Bozdoğan: Bir şahin türü.
Tandoğan: Şafak vaktinde doğan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaşın: Esmer.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Tekdoğan: Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
Alpoğan: Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Sağan: Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.