İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karisa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karima: Noble, cömert

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karındaş: Kardeş.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaduman: Siyah duman.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Dikey: Dik olarak.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasu: Ağır akan su.

Karatekin: Esmer kimse.

Jockey: Tanrı'nın lütfu

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Görkey: Güzellik.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatün: Karanlık gece.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Kartay: Yaşlı, pir.

Key: İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı´nın padişahlarına verilen unvan.

Karim: cömert

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaşın: Esmer.

Karmel: Bağ

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kareem: Cömert

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karpos: Kâr

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karlu: Karlı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha