İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
İrfaniye isminin anlamı: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili. İrfaniye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
İrfaniye İsminin Anlamı Nedir? İrfaniye İsminin AnaliziŞükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Rasiye: Büyük dağ.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Seniye: Yüksek, yüce.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Vasfiye: Nitelikli.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Cudiye: Cömert, eli açık.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Zeyniye: Süslü.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Terbiye: Eğitim, Görgü
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Veliye: Ermiş kadın.
Aliye: Yüce, yüksek
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Ramiye: Fırlatan, atan.
Kudsiye: Kutsal.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Hediye: Armağan, bahşiş
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.