İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferman isminin anlamı: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. Ferman ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Ferman İsminin Anlamı Nedir? Ferman İsminin AnaliziHıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Peyman: Yemin, ant.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Ferzi: Kraliçe
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Ferahet: Şan ve şeref.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Feriha: Sevinçli, ferah
Şuman: Zambak;güzellik
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Feribe: Aldanmış.
Feray: Aydınlık, parlak
Mihman: Konuk, misafir.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Ezman: Gök, sema
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Iman: (Allah)
Ferzine: Bayan vezir
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Salaman: Barış
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Salman: Özgür, hür
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Uçman: Uçan, uçucu.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Luqman: Bilinmeyen
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Teman: Sağ, güney
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Çağman: Çağın insanı.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Karaduman: Siyah duman.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
İşman: bk. İşmen
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Çokman: Topuz, gürz.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Ferhat: Rahatlık
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Saloman: Huzurlu
Êzman: Gök Yüzü
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Çarman: Neşeli.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Rahman: Acıması bol olan
Denizman: Denizci.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Samman: Bakkal
Koman: Umut.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Heman: bağlılık
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Haman: gürültü gürültü
Kirman: Hisar, kale.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Ferzend: Oğul, çocuk.